وبلاگ

درک مفهوم توان قابل تحمل تضعیف‌کننده و محدوده‌های حرارتی آن

توانایی تحمل توان در تضعیف‌کننده‌ها چیست؟

ظرفیت تحمل توان اساساً به ما می‌گوید که حداکثر مقدار توانی که یک میراکننده می‌تواند قبل از اینکه عملکرد ضعیف پیدا کند یا دچار آسیب فیزیکی شود، چقدر است. این پارامتر معمولاً بر حسب وات یا دسی‌بل میلی‌وات (dBm) اندازه‌گیری می‌شود و به مهندسان ایده‌ای می‌دهد که دستگاه چقدر انرژی را می‌تواند به صورت ایمن به گرما تبدیل کند. تجاوز از این محدودیت‌ها باعث بروز مشکلات می‌شود. به عنوان مثال، استفاده از یک میراکننده با رتبه‌بندی 10 وات در توان 12 وات، به احتمال زیاد مقاومت‌های داخلی آن را به طور کلی از کار می‌اندازد. اکثر تولیدکنندگان دو عدد را ذکر می‌کنند: یکی برای استفاده معمولی و طولانی‌مدت (توان متوسط) و دیگری برای نوسانات کوتاه‌مدت (توان اوج). اجزایی که با استاندارد نظامی ساخته می‌شوند معمولاً دارای رتبه‌بندی 20 تا 30 درصدی بالاتری نسبت به نمونه‌های تجاری خود هستند، چرا که باید در شرایط سخت‌تری دوام بیاورند.

سطح حداکثر توان ورودی RF چگونه عملکرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد

وقتی یک میرکننده با توان RF بیشتری نسبت به آنچه می‌تواند تحمل کند مواجه شود، اتفاقات عجیبی رخ می‌دهد. دستگاه شروع به عملکرد غیرخطی می‌کند و تولید هارمونیک‌های ناخواسته و محصولات اغتشاشی اضافی که هیچ‌کس دوست ندارد را به دنبال دارد. به زیرساخت‌های 5G مدرن نگاهی بیاندازید تا شاهد این موضوع باشید. یک افزایش ۱0 درصدی توان در این سیستم‌ها می‌تواند انحراف مرتبه سوم را تا 15 دسی‌بل افزایش دهد. همچنین نباید از مشکلات حرارتی چشم‌پوشی کرد. اگر به میرکننده اجازه دهید بیش از حد تحملش کار کند، تنش حرارتی به سرعت افزایش می‌یابد. قطعات تحت چنین شرایطی دیگر طول عمر خود را حفظ نمی‌کنند. آزمایش‌های اخیر انجمن IEEE نشان می‌دهد که طول عمر قطعات تا دو سوم کاهش می‌یابد اگر به طور مداوم تحت بار بیشتری قرار بگیرند. مهندسان صدا این موضوع را خوب می‌دانند. هر کسی که از یک آمپلی‌فایر لامپی 100 واتی استفاده می‌کند، باید آن را حداقل با یک میرکننده 150 واتی ترکیب کند تا بتواند بدون قطع شدن سیگنال، از فوران‌های ناگهانی صدا سالم بیرون آید.

نقش تلفات توان در میرکننده‌ها

برای محاسبه تلفات توان (Pdiss)، از این معادله استفاده می‌کنیم: Pdiss برابر است با V به توان دو ضربدر نسبت تضعیف تقسیم‌بر Z ضربدر یک منهای نسبت تضعیف. در اینجا Z به معنای امپدانس سیستم است. بیایید یک مثال واقعی را بررسی کنیم: وقتی یک میرکننده ۵۰ اهمی سیگنال ۴۰ دسی‌بل میلی‌واتی را حدود ۳ دسی‌بل کاهش دهد، تقریباً ۹/۵ وات گرما تولید می‌کند. مدیریت مناسب حرارتی اطمینان می‌دهد که تمام این گرمای اضافی به درستی از طریق رادیاتورها یا به هوا منتقل شود، به‌طوری که نقاط داغی روی برد مداری ایجاد نشود.

نوع میرکننده	رتبه توان معمولی	مقاومت حرارتی
چیپ ثابت	۱–۵ وات	۳۵°C/و
راهنمای موج متغیر	۱۰–۲۰۰ وات	۱۲°C/و

مدیریت حرارتی و ملاحظات مربوط به مواد

در مورد میانگاهای توان بالا با بیش از 10 وات، تولیدکنندگان به مواد بهتری مانند زیرلایه نیترید آلومینیوم روی می‌آورند که گرما را با هدایتی در حدود 170 تا 180 وات بر متر کلوین منتقل می‌کنند. این مواد به طور قابل توجهی بهتر از مواد قدیمی FR4 هستند (که تنها حدود 0.3 وات/متر کلوین هدایت گرمایی دارند). یک بررسی اخیر از بازار میانگاه‌های هم‌محور نیز چیز جالبی را نشان می‌دهد. وقتی به واحدهای بسیار قدرتمند با بیش از 50 وات می‌رسیم، بیشتر این مدل‌ها در حدود سه چهارم موارد مربوط به صنایع هوافضا نیازمند نوعی سیستم خنک‌کننده فعال هستند. تغییرات دما هم نقش بسزایی دارند. اگر دمای محیط 10 درجه سانتی‌گراد افزایش یابد، سیستم‌های خنک‌کننده با هوا تقریباً حدود 8 درصد از ظرفیت تحمل توان خود را از دست می‌دهند. این موضوع به این معنی است که مهندسان باید در محیط‌های گرم، رتبه‌بندی‌ها را به سمت پایین تنظیم کنند تا از داغ شدن بیش از حد و خرابی غیرمنتظره قطعات جلوگیری شود.

استانداردهای صنعتی برای رتبه‌بندی توان در میانگاهای ثابت و متغیر

میلیتاری درجه میراکننده‌ها باید بتوانند نوسانات دو برابر ظرفیت عادی خود را طبق مشخصات MIL-STD-348A تحمل کنند. نسخه‌های تجاری تحت استانداردهای چندان سفت و سخت IEC 60169-16 قرار نمی‌گیرند و تنها باید بتوانند ۱۵۰٪ توان اوج را به مدت یک میلی‌ثانیه دوام بیاورند. با این حال، در مورد میراکننده‌های متغیر، لایه دیگری از آزمایش دوام لازم است. استاندارد IEC 60601-2-1 ایجاب می‌کند که آن‌ها بدون کاهش قابل توجه عملکرد، از طریق نیم میلیون چرخه کاری پشت سر بگذارند و به طور خاص افت فیدری (insertion loss) خود را حتی در زمان کارکرد با حداکثر ظرفیت توان، پایین‌تر از ۰/۱۵ دسی‌بل نگه دارند. تمام این آزمایش‌های سخت‌گیرانه به این دلیل لازم هستند که تجهیزات باید بتوانند به صورت مطمئن در دماهایی از منفی ۵۵ درجه سانتی‌گراد تا مثبت ۱۲۵ درجه کار کنند. این موضوع برای صنایعی مانند سیستم‌های دفاعی که شکست گزینه‌ای نیست، همچنین عملیات فضایی و شبکه‌های مخابراتی که به انتقال سیگنال پایدار در هر شرایط محیطی اتکا دارند، بسیار مهم است.

تطبیق توان تضعیف‌کننده با کاربردهای RF، مایکروویو و صوتی

ارزیابی سطوح سیگنال در سیستم‌های RF و مایکروویو

در دنیای امروزی که با سیستم‌های RF و مایکروویو کار می‌کنیم، تنظیم سطح توان بسیار مهم است. به عنوان مثال، در ایستگاه‌های پایه‌ای که با سیگنال‌های پیوسته 10 واتی کار می‌کنند، بیشتر مهندسان از میزان‌کننده‌هایی با رتبه‌بندی حداقل 15 وات استفاده می‌کنند تا از داغ شدن بیش از حد جلوگیری شود، طبق روال استاندارد از سال 2023. در مورد سیستم‌های راداری هم شرایط متفاوت است، چرا که در لحظات قله‌ای توان به بیش از 1000 وات می‌رسد، بنابراین میزان‌کننده‌ها باید بتوانند این نوسانات را بدون خرابی تحمل کنند. داستان دریافت‌کننده‌های ماهواره‌ای کمی متفاوت است، چون معمولاً به قطعاتی با توان کمتر از یک وات نیاز دارند تا تقویت‌کننده‌های کم‌نویز داخلی را در برابر آسیب محافظت کنند. ما شاهد بروز مشکلات گران‌قیمتی بوده‌ایم که از این اشتباه ناشی شده است. یکی از مطالعات انجام‌شده توسط پونمن در سال 2023 نشان داد که استفاده نادرست از میزان‌کننده‌ها در آرایه‌های 5G mmWave، خساراتی به میزان 740 هزار دلار به شرکت‌ها وارد کرده است. این رقم بزرگی از اهمیت مدیریت صحیح توان در این سیستم‌ها حکایت می‌کند.

استفاده از میراگرهای صوتی در آمپلی فایرهای گیتار برای کنترل صدا: یک مثال عملی

در دوایر مهندسی صدا، میراگرها با یک مشکل بزرگ که موسیقی‌دانان به‌طور مداوم با آن مواجه‌اند دست و پنجه نرم می‌کنند: ایجاد اعوجاج کلاسیک لامپی بدون اینکه سطح صدا به حد خطرناکی افزایش پیدا کند. بر اساس تحقیقات منتشر شده در سال گذشته در نشریه مهندسی صدا، زمانی که فردی یک آمپلی فایر گیتار ۵۰ واتی استاندارد را به یک میراگر با کیفیت ۳۰ دسی‌بلی متصل کند، توان خروجی به نیم وات کاهش می‌یابد اما تون صوتی تقریباً بدون تغییر باقی می‌ماند. این موضوع به این معنی است که بلندگوها از خرابی ناشی از پخش مداوم با حجم بالا در امان می‌مانند، در عین حال هارمونیک‌های غنی که به شدت دوست داریم همچنان شنیده می‌شوند. نوازندگان بلوز و گروه‌های راک به‌ویژه از این امر قدردانی می‌کنند چرا که صدای منحصر به فرد آن‌ها به شدت به اثرات دیستورشن کنترل شده و ساستین وابسته است که بدون این امکان، دستیابی به آن در سطح حجم مناسب تمرین خانگی غیرممکن بود.

امواج پالسی در مقابل امواج پیوسته: تأثیر بر انتخاب توان

نوع سیگنال	مبنای رتبه‌بندی توان	نکته کلیدی
موج مستمر	توان متوسط	ظرفیت پراکنده کردن گرما
پالسی (رادار/لیدار)	قدرت اوج	محدودیت‌های شکست دی‌الکتریک

سیستم‌های پالسی معمولاً حدود 20 درصد توان پیک بیشتری نسبت به سیستم‌های موج پیوسته (CW) تحمل می‌کنند، همان‌طور که در تحلیل سخت‌افزار RF در سال 2023 آمده است. این قابلیت به مهندسان اجازه می‌دهد تضعیف‌کننده‌های کوچک‌تری را برای کاربردهای آنتن آرایه‌ای فازی طراحی کنند. از سوی دیگر، وقتی اجزایی که برای کار با سیگنال‌های پیوسته (CW) طراحی شده‌اند در محیط‌های پالسی مانند سیستم‌های رادار خودرو استفاده می‌شوند، طبق داده‌های جمع‌آوری شده در سال 2024 حدود 40 درصد سریع‌تر فرسوده می‌شوند. این اعداد واقعاً دلیل اهمیت استفاده از نوع مناسب سیگنال برای تجهیزات را در این کاربردها مشخص می‌کند.

ضخیم‌کننده‌های ثابت در مقابل متغیر: مبادله‌های توان

طراحی و محدودیت‌های توان در ضخیم‌کننده‌های ثابت

میزان تضعیف سیگنال در مهارکننده‌های ثابت در هر بار استفاده تقریباً یکسان است که این امر باعث ثبات در عملکرد آن‌ها می‌شود. اما نکته‌ای وجود دارد: به دلیل ساختار سفت و سخت آن‌ها، نمی‌توانند توان زیادی را قبل از اینکه شرایط خطرناک شود تحمل کنند. اکثر نسخه‌های RF آن‌ها در محدوده توانی حدود ۱ وات تا ۵۰ وات به خوبی کار می‌کنند. با این حال، برخی ایستگاه‌های پخش بزرگ به چیزی قوی‌تر نیاز دارند، بنابراین از مدل‌هایی استفاده می‌کنند که می‌توانند توانی معادل ۱۰۰۰ وات را تحمل کنند. این جعبه‌های کوچک معمولاً با استفاده از مقاومت‌های فیلم نازک روی بستر آلومینایی ساخته می‌شوند. این ساختار به حفظ ثبات دما در حین کارکرد کمک می‌کند و این یک مزیت بزرگ برای قابلیت اطمینان است. عیب این سیستم چیست؟ اینکه گرما در آن‌ها سریع‌تر از سیستم‌های ماژولار جدیدی که بسیاری از شرکت‌ها اخیراً به آن‌ها روی آورده‌اند، تجمع می‌یابد.

کلاس توان	محدوده	کاربردهای معمول
مصرف انرژی کم	تا ۱ وات	الکترونیک مصرفی
توان متوسط	۱ وات تا ۱۰ وات	مخابرات
قدرت بالا	۱۰ وات تا ۵۰ وات	فضایی و دفاع
توان بسیار بالا	بالای ۵۰ وات	فرستنده‌های پخش

همان‌طور که در گزارش‌های صنعتی مربوط به سیستم‌های تضعیف هم‌محور نشان داده شده است، انتخاب مواد بالای 20 وات بحرانی می‌شود، در این حالت استفاده از کامپوزیت‌های سرامیکی بارگذاری شده، هدایت حرارتی را نسبت به ورقه‌های استاندارد FR4 به میزان 40 درصد بهبود می‌بخشد.

چالش‌های توان در مدارهای تضعیف متغیر

مشکل متغیر تضعیف‌کننده‌ها این است که قطعات متحرک یا کلیدهایی دارند که عمرشان به اندازه‌ای که می‌خواهیم طولانی نیست. وقتی به مدل‌هایی با دیودهای PIN یا کلیدهای MEMS نگاه می‌کنیم، بیشتر این قطعات تنها می‌توانند تا حدود 15 تا 25 وات را تحمل کنند و بعد از آن به دلیل فرسایش تماس‌ها و مشکلات امپدانس ناپایدار، شروع به خرابی می‌کنند. انجام شبیه‌سازی‌های حرارتی چیز جالبی را نیز نشان می‌دهد - طراحی‌های گردان نسبت به طراحی‌های ثابت، زمانی که تحت یک بار کاری قرار می‌گیرند، حدوداً 12 درصد گرم‌تر می‌شوند. به همین دلیل مهندسان باهوش معمولاً در کاربردهای موج پیوسته (CW)، حدود 30 درصد از رتبه‌بندی توان را کاهش می‌دهند. این کار به جلوگیری از شوک‌های ناخوشایندی مانند مشکلات قوس الکتریکی و خرابی‌های حرارتی کامل در آینده کمک می‌کند.

نسبت موج ایستاده ولتاژ (VSWR) و تأثیر آن بر ظرفیت توان

VSWR بیشتر از 1.5:1 به دلیل انرژی منعکس شده، توان قابل دسترس را تا 11% کاهش می‌دهد. معمولاً میرکن‌های تضعیف‌کننده ثابت دارای ثبات VSWR بهتری هستند (<1.2:1 در 80% از مدل‌ها)، در حالی که انواع متغیر مکانیکی ناهمخوانی بیشتری دارند (1.3 تا 1.8:1). این گرمای ناشی از انعکاس، طبق داده‌های قابلیت اطمینان میدانی، عامل 23% از خرابی‌های زودرس در میرکن‌های RF قابل تنظیم است.

امپدانس، تلفات ناهمخوانی و سازگاری سیستم

چرا سیستم‌های 50 اهم در طراحی میرکن‌های RF غالب هستند

استاندارد 50 اهم به دلیل اینکه تعادل خوبی بین میزان توان قابل تحمل و کمینه کردن اتلاف سیگنال در کابل‌های هم‌محور ایجاد می‌کند، محبوب شده است. به همین دلیل اکثر سیستم‌های RF از این سطح امپدانس پیروی می‌کنند. در 50 اهم، ما به راندمان انتقال توانی قابل قبولی دست می‌یابیم بدون اینکه مجبور باشیم با هادی‌های بیش از حد ضخیم یا دی‌الکتریک‌های غیرمعمول کار کنیم. این موضوع در محدوده فرکانسی گسترده‌ای نیز به خوبی کار می‌کند و حتی زمانی که سیگنال‌ها به فرکانس‌های حدود 18 گیگاهرتز می‌رسند، به‌خوبی پایدار باقی می‌ماند. برای کسانی که در طراحی RF کار می‌کنند، تقریباً تمام تضعیف‌کننده‌ها به‌طور خاص برای 50 اهم ارزیابی می‌شوند. این امر باعث ساده‌تر شدن اتصال اجزای مختلف می‌شود، چرا که همه چیز از تجهیزات تست گرفته تا آنتن‌های واقعی بدون نیاز به آداپتورهای خاص یا تغییرات اضافی به راحتی به هم متصل می‌شوند.

اتلاف ناشی از عدم تطابق و تأثیر آن بر روی تلف توان مؤثر

هنگامی که عدم تطبیق امپدانس وجود دارد، امواج توان منعکس‌شده‌ای ایجاد می‌شوند که در واقع بخش‌هایی از سیگنال ارسالی را خنثی می‌کنند. این امر باعث ایجاد گرمای اضافی در مهارکننده‌ها (Attenuators) می‌شود. برای بیشتر سیستم‌های RF، زمانی که نسبت ولتاژ موج ایستاده (VSWR) حدود 2:1 باشد، تقریباً 11 درصد از توان ورودی به جای اینکه به‌درستی مهار شود، دوباره منعکس می‌گردد. این موضوع چه معنایی برای عملیات دنیای واقعی دارد؟ خب، بازده سیستم در فرکانس‌های بالاتر حدود 20 تا 22 درصد کاهش می‌یابد. و در بلندمدت، تمام گرمای اضافی ناشی از این منعکس‌شدگی‌های مداوم باعث فرسایش سریع‌تر قطعات نسبت به حالت عادی شده و عمر مفید آن‌ها را به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.

مطالعه موردی: گرمای بیش از حد ناشی از عدم تطبیق امپدانس در کاربردهای توان بالا

یک شرکت مخابراتی ماهواره‌ای به‌طور مداوم با مشکل دستگاه‌های تضعیف‌کننده 100 واتی خود روبرو بود، هرچند این دستگاه‌ها برای کار مداوم طراحی شده بودند. وقتی مهندسان به بررسی دقیق‌تر پرداختند، متوجه شدند که مشکل از تطابق نداشتن امپدانس سیستم (65 اهم) با قطعاتی که برای 50 اهم طراحی شده بودند، ناشی می‌شد. این تفاوت حدود 23 درصدی منجر به ایجاد موج‌های ایستاده در سیستم شد. این موج‌ها هرگاه افزایش ناگهانی توان رخ می‌داد، گرما را به‌طور متمرکز در همان نقاط اتصال ایجاد می‌کردند. در عرض تنها 300 ساعت کارکرد، مواد به نقطه شکست خود می‌رسیدند. پس از اینکه تیم تصمیم گرفت دستگاه‌های تضعیف‌کننده با امپدانس 65 اهم و با رابط‌های بهتر مدیریت حرارتی استفاده کنند، وضعیت به‌طور چشمگیری بهتر شد. فاصله زمانی خرابی‌ها از میانگین 1200 ساعت به تقریباً 8500 ساعت افزایش یافت که تأثیر بزرگی در قابلیت اطمینان سیستم و هزینه‌های نگهداری داشت.

انتخاب تضعیف‌کننده مناسب: یک چارچوب تصمیم‌گیری عملی

مرحله 1: تعیین سطح حداکثر توان RF ورودی

ابتدا حداکثر توان خروجی سیستم خود را اندازه‌گیری کنید— آیا سیگنال‌های پیوسته 100 واتی را شامل می‌شود یا پالس‌های کوتاه 1 کیلوواتی. مقدار تضعیف‌کننده‌هایی را انتخاب کنید که رتبه‌بندی آن‌ها 20 تا 30 درصد بالاتر از این سطح باشد تا در برابر خرابی گرمایی یک حاشیه ایمنی فراهم شود، همان‌گونه که در استاندارد IEC 60169-17:2023 توصیه شده است.

مرحله 2: ارزیابی شرایط محیطی و دمایی

در محیط‌های با دمای بالا— مانند نزدیکی به بخاری‌های صنعتی یا در اقلیم‌های بیابانی— تضعیف‌کننده‌هایی را انتخاب کنید که برای کار در دمای 125 درجه سانتی‌گراد و بالاتر رتبه‌بندی شده‌اند و از زیرلایه‌های با هدایت گرمایی بالا مانند آلومینا استفاده می‌کنند. برای رطوبت بالای 85 درصد رطوبت نسبی، بسته‌بندی فولاد ضدزنگ هرمیتیک را مشخص کنید تا از خوردگی و کاهش سیگنال جلوگیری شود.

مرحله 3: تعادل بین نیازهای تضعیف‌کننده ثابت و متغیر

تضعیف‌کننده‌های ثابت چگالی توانی 50 درصدی بالاتری را در طرح‌های کوچک و پایدار فراهم می‌کنند اما قابلیت تنظیم ندارند. تضعیف‌کننده‌های متغیر که از دیودهای PIN استفاده می‌کنند، 15 تا 20 درصد ظرفیت توان را در ازای دامنه دینامیکی تا 30 دسی‌بل قربانی می‌کنند، که آن‌ها را برای کاربردهای تست و تنظیم RF مناسب می‌کند.

مرحله 4: تأیید امپدانس و سازگاری اتصالات

حتی عدم تطبیق جزئی VSWR - مانند 1.2:1 در سیستم‌های 50© - می‌تواند توان مجاز را تا 18% کاهش دهد (IEEE MTT-S 2022). سازگاری اتصالات را تأیید کنید و هنگام نصب اینترفیس‌های SMA یا N-type از کلیدهای محدودکننده گشتاور استفاده کنید تا اتصال کمتر از حد باعث بازتاب سیگنال و گرمایش محلی نشود.

چک‌لیستی برای جلوگیری از بارگذاری بیش از حد و خرابی زودرس

• تأیید اینکه توان مشخصه‌ی تجهیز، هم توان متوسط و هم توان پیک (PEP) را پوشش دهد
• تأیید اینکه منحنی‌های کاهش دما با ارتفاع نصب تطبیق داشته باشند
• آزمایش تلف کنترلی بیش از 20dB در کل پهنای باند کاری
• مشخص کردن تماس‌های روکش‌کاری شده با طلا برای بیش از 10,000 چرخه اتصال
• استفاده از رادیاتورهای خنک‌کننده برای تلف توان مداوم بیش از 25W

این چارچوب بر روی قابلیت اطمینان در سیستم‌های حیاتی تأکید دارد، در عین حال که انعطاف‌پذیری لازم برای استفاده در نمونه‌های آزمایشی و آزمایشگاهی را فراهم می‌کند. داده‌های میدانی نشان می‌دهند که با ترکیب تصویربرداری گرمایی و نظارت فصلی از VSWR، 92% کاهش در تعویض‌های مجدد متلافن‌کننده رخ می‌دهد.

‫سوالات متداول‬

هدف اصلی یک متلافن‌کننده چیست؟

یک میراکننده (Attenuator)، توان سیگنال را بدون اینکه چندان شکل موج آن را دچار تحریف کند، کاهش می‌دهد و اغلب برای جلوگیری از اضافه‌بار شدن سیستم یا تطبیق سطوح توان در کاربردهای مختلفی مانند سیستم‌های RF، مایکروویو و صوتی استفاده می‌شود.

تطبیق امپدانس در میراکننده‌ها چرا مهم است؟

تطبیق امپدانس، انتقال کارآمد توان را تضمین می‌کند و بازتاب‌های سیگنال را به حداقل می‌رساند که این امر می‌تواند منجر به اتلاف توان و افزایش گرما شود و در نتیجه موجب کاهش عمر قطعات گردد.

محدودیت‌های حرارتی چگونه بر عملکرد میراکننده تأثیر می‌گذارند؟

فراتر رفتن از محدودیت‌های حرارتی باعث گرمای بیش از حد قطعات می‌شود که منجر به عملکرد ضعیف‌تر، افزایش تحریف هارمونیکی و در نهایت خرابی قطعه می‌گردد.

چه موادی در میراکننده‌های توان بالا برای بهبود مدیریت حرارتی استفاده می‌شوند؟

میراکننده‌های توان بالا اغلب از موادی مانند زیرلایه نیترید آلومینیوم استفاده می‌کنند که نسبت به مواد سنتی مانند FR4، هدایت حرارتی بهتری دارند.

میراکننده‌های ثابت و متغیر از یکدیگر چه تفاوتی دارند؟

میزان تضعیف ثابت فراهم می‌کنند، در حالی که میزان تضعیف متغیر امکان کاهش توان قابل تنظیم را فراهم می‌کنند و انعطاف‌پذیری بیشتری را ارائه می‌دهند، اما معمولاً قابلیت دست‌اندازی کمتری از نظر توان دارند.